دوره ی آموزشی زبان برنامه نویسی پایتون: کامنت گذاری و عملگرها - تکفارس 
دوره ی آموزشی زبان برنامه نویسی پایتون: کامنت گذاری و عملگرها - تکفارس 

دوره ی آموزشی زبان برنامه نویسی پایتون: کامنت گذاری و عملگرها

پدرام علی نیا
۳۰ مهر ۱۳۹۴ - 17:50
دوره ی آموزشی زبان برنامه نویسی پایتون: کامنت گذاری و عملگرها - تکفارس 

درود در جلسه قبلی در مورد متغیرها صحبت کردیم و مطالب مرتبط رو بررسی کردیم، مثل نحوه‌ی تعریف متغیرها و نام گذاری و …. در این جلسه می‌خواهیم مطالب مختلف دیگه‌ای رو بررسی کنیم.

محاسبات در پایتون:

بیایید این بار از مفسر پایتون به عنوان یک ماشین حساب استفاده کنیم، اگر در مفسر پایتون به جای دستورات این زبان معادلات ریاضی را بنویسیم این مفسر، معادله را حساب کرده و نتیجه آن را برمی‌گرداند(بعدا در مورد همین کلمه برمی‌گرداند صحبت خواهیم کرد!!). اما بطورکلی در این حالت می‌توان معادلات ساده‌ی ریاضی را انجام داد و معدلات پیچیده تر را باید با استفاده از ماژول Math انجام دهیم، که در فصل ماژول‌ها به آن می‌پردازیم.

خب مفسر پایتون را باز می‌کنیم و چندین معادله ساده را در آن می‌نویسیم، با زدن کلید Enter مفسر نتیجه را برمی‌گرداند.

calc

همانطور که می‌بینید مفسر پایتون نتایج را محاسبه کرده و برمی‌گرداند.

انواع عملگرهای محاسبه‌ای:

علامت جمع (+)  ———> که دو عدد را با هم جمع می‌کند

علامت تفریق (-)   ———>   که دو عدد را از هم کم می‌کند

علامت ضربدر (*)    ———>   که دو عدد را در هم ضرب می‌کند

علامت تقسیم (/)    ———>   که عدد اول را به عدد دوم تقسیم می‌کند و خارج قسمت را برمی‌گرداند

علامت باقیمانده تقسیم (%)  ———> این علامت در بین دو عدد یعنی عدد اول را برعدد دوم تقسیم می‌کند و باقیمانده را برمی‌گرداند، نا این علامت Modulo است.

علامت توان (**)    ———>  دو علامت ستاره در کنار هم به معنای به توان رسیدن است یعنی عدد اول را به توان عدد دوم می‌رساند

اما خب توسعه دهندگان پایتون مفسر با این همه پیچیدگی رو برای حساب کردن طراحی نکردند!!

 

 

 

کامنت گذاری:

یکی از موارد مهم در برنامه نویسی کامنت گذاری است، یک برنامه نویس خوب همیشه در برنامه نویسی از کامنت گذاری استفاده می‌کند، کامنت نویسی بخصوص در پروژه های بزرگ بسیار مهم است، آن هم به دو دلیل اول اینکه برنامه نویسان دیگر زمانیکه منبع کد شما را مطالعه می‌کنند با خواندن کامنت ها می‌توانند متوجه شوند که کدها چه کاری می‌کنند و چه هدفی دارند، و دوم اینکه خودتان بعدها زمانیکه به کدهایتان نگاه می‌کنید می‌توانید متوجه عملکردشان شوید.

کامنت چیست؟

کامنت یا دیدگاه به زبان فارسی متنی هستش که درون منبع کد نوشته میشه و با علامت هایی مشخص میشه و رنگ آن با بقیه دستورات متفاوت است و در هنگامیکه مفسر به آن خط می‌رسد آن را اجرا نکرده و این کامنت ها در برنامه نهایی دیده نمی‌شوند. مهم نیست که در متن کامنت چه چیزی نوشته می‌شود، حتی اگردستورات خود پایتون باشند.

کامنت گذاری:

اگر بخواهیم یک خط کامنت را بنویسیم از ساختار زیر استفاده خواهیم کرد:

#This is a Comment!

برای حالت چند خطی هم در ابتدای هر خط علامت # را می‌گذاریم:

#multi

#line

#comment

انواع داده ها:

یکی از مباحث مهم در پایتون انواع داده ها است. داده ها تمامی انواع اطلاعاتی هستند که در دنیای برنامه نویسی پایتون استفاده می‌شوند. یکی از تفاوت های پایتون با دیگر زبان های برنامه نویسی این است که در بعضی زبان ها انواع داده بسیار متنوع هستند و بعضی مواقع این مورد باعث سختی کار می‌شود. همانطور که پیشتر دیدید تعریف متغیر در زبان پایتون بسیار ساده است، نکته ای که در این مورد وجود دارد آن است که پایتون خودش زمانیکه به دستور تعریف متغیر شما می‌رسد بصورت خودکار نوع داده تعیین شده برای متغیر را تشخیص می‌دهد.

int (عدد صحیح):

این نوع داده شامل تمامی اعداد صحیح می‌شود از منفی تا مثبت می‌شود.

a = 25

b = -1254

float (عدد اعشاری):

این نوع داده شامل تمامی ادعد مثلت و منفی از نوع اعشاری می‌شود.

a = 0.3

b = -1.65

boolean (بولین):

این نوع داده تنها شامل دو نوع True و False می‌شود. این داده کاربرد بسیار زیادی دارد، و معمولا تعیین کننده ی حالت و یا نتایج اعمال مختلف است. گزینه True برای زمانیست که معمولا نتیجه درست است و یا مقداری وجود دارد و یا بطور کلی محاسبه با شرط تعیین شده ما تطابق دارد. گزینه False برای حالت هایی است که نتیجه نادرست است و یا مقداری وجود ندارد و یا بطور کلی محاسبه با شرط مشخص شده ما تطابق ندارد.

نکته ی مهم این است که حتما به بزرگ بودن حرف اول دو کلمه ی True و False دقت نمایید.

string (رشته):

این نوع داده معمولا پراستفاده ترین نوع داده است. تمامی متون و نوشته ها در دسته این نوع داده قرار می‌گیرد. هر نوشته ای که در بین دو علامت ‘ ‘ و یا دو علامت ” ” قرار می‌گیرد یک رشته به حساب می‌آید. حتی اگر یک عدد را هم در بین این علامات قرار دهیم، آن عدد هم بصورت یک رشته در می‌آید، در مورد رشته ها موارد بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارند، که آن ها را در بخش مربوطه بررسی خواهیم کرد.

a = ‘This is a String’

b = “this is another string”

c = ‘4’

دانستن این نکات برای فصول بعدی بسیار مهم است.خدانگهدار.

مطالب مرتبط سایت

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید